Buraları önceleri zeytinlikti - Alaçatı

Alaçatı 1998; "Naapalım buraya yatırım yapalım mı?"

Sene  2006 aylardan mayıs.. Balayına Alaçatı'ya gittik..Aslında Kaş'a gidiyorduk.Sadece 3 gün balayı iznimiz olmasına rağmen "İzmir'den Kaş noolcak  2 gün kalıveririz" demiştik...Öyle olmadı tam Karşıyaka çıkışta benzin deposu patladığı ve  tamiri 3 saat sürdüğü için boşver en yakın turizm beldesi Çeşme Alaçatı, oraya gidelim dedik.. Kaldığımız yer Değirmen  isimli, bir değirmenin  restorasyonu neticesinde bu ismi almış bir oteldi (ne şaşırtıcı değil mi?)..ben  “hayatta balayında yazlık evde kalmam yemek yapmam yok  etraf toplamam” filan  dediğim için ev olmasına rağmen otelde kaldık..Ama tabii nerden bileyim otel odasından çıkınca karşıda evin çatısının görüneceğini.. Kabul ucuz değildi otel..Alaçatı'daki her butik otel gibi kallaviydi. Yani Alaçatı'da yazlık bi ev olduğu için Alaçatı ile ilgili otel tavsiyem kısıtlıdır..Çokça Taş Otel güzel diyen arkadaşlarım oldu ama Değirmen de güzeldi .. Bi kere daire bi oda, değişik...su yatağı var şırıl şırıl..yemekleri valla geçmiş zaman zerre hatırlamadığıma göre sıradanmış yani..

---

taş ev

Ama Alaçatı'nın her sene en az 3 kez gittiğim için nası bir gelişme (!) gösterdiğini yakınen takip ettim.. Önceleri buraları dutluktu lafını Çağdaş daha çok diyebiliyor, o  kadar uzun boylu eski değilim ama sahiden yatırım inanılmaz derecede.. Amip gibi büyüyor Alaçatı.. Köy (!) , Port Alaçatı ile bu hızla sanıyorum bi 2020 yılında birleşir..

Evler de bi dejenere mi oldu ne.. Misal Bodrum'da iki kat beyaz badanalı evler durumu hakim burda da köyün tam içinde taş ev olmazsa olmaz mıdır nedir anlamadım..Ucuza kaçma için de yeni yapılanların çoğu yapıştıma taş galiba..İşte ben 7 sene önce ilk gittiğimde bissürü  boş taş ev vardı.. Oradaki emlakçı arkadaşımın dediğine göre yıkık dökükler çok daha  pahalıymış..Hani altı ahır,tepesi kısmen havadar, pencere pervazları eskilikten her an yoldan geçerken kafanıza düşcek gibi olanlar..Ev fiyatları öyle böyle dudak uçurtcak cinsten değil.

Köydeki  açılan yeni sokakları beğeniyorum..Şimdilerde Hacı Memiş sokak Çukurcuma'nın egelisi gibi olmuş.. Tam benlik, ne kadar eski hurda retro kırık dökük babannemin malzemesi varsa orda.. Bakıp bakıp iç geçirerek fikir edinmekten başka bi amaçla giremiyorum oralara.. Gerçekten saçma pahalı bu vintage olayı.. Her seferinde "bi beyimlen geleyim de o da baksın karar verelim" filan diyorum.. Ama yahu hepsi al beni sergile evinde diyor..İçimdeki 70 ruhuna  engel olamıyorum.. İşte bu sokağın ucunda Dutlu kahve var.. yeni mekanım orası.. Sessiz sakin diğer yerlere nazaran.. Koca bir dut ağacının altında keyifle kahveni içiyorsun.

Ve  kalabalık.. Salaş pahalılık.. Moda. .Trend.. Sosyete.. Oyuncu...şarkıcı ..ünlü  görmek siteyen halk.. Hiç sadece belgesel izleyip radikal okuyan en fazla  kelime oyunu izleyen kişi taklidi yapamıycam.. Evet ben de sıkça o sokaktan geçerken insanların yüzüne acaba ünlü mü diye bakıyorum.. Fil gibi de hafıza var nerde ne kadar eskimiş ünlü var onları bile hatırlarım o derece..Bu kişileri rahatça izleyebilmek için tavsiye edebileceğim daha makul fiyatlı yerler; önceleri mis sade bir kıraathaneyken şimdilerde  ismi kalan ama ruhu Caféleşmiş 15 eylül Kıraathanesi. Tam inerken kumrucuların olduğu yerde de yemek yenilebilir, fiyatlar daha makul ama ünlü görme derdindeyseniz kesat bi yer..Çünkü anladığım kadarı ile ordan değil ara sokaklardan kendi mekanlarına geçiş yapıyorlar.. Yani şööle ağız tadıyla çekirdek çıtlayıp vitrinden geçen insanları tek tek süzeceğiniz bir kahve kalmadı kuzum..
Yılda  bir kez bütçemle doğru orantılı olarak, Alaçatı'da ana yoldaki yerlerden birinde yemek ziyafeti hakkı tanıdım kendime .. Şişarka o yerlerden en keyif aldığım yer çünkü yolun hemen yanında yemek yemek için bi bahçesi var ve mezeleri nefis. yaYanın da bahçesi var ama daha izole.. Yani yoldan geçenleri kesemezsiniz..Tuval  ve diğer mekanlara gelirsek. Hiç yemedim bilmiyorum..Ama bir keresinde gene yaya trafiği tam da Tuvalin önünde sıkışmışken yoldaki masada oturan beyfendinin menüsüne bakma fırsatım oldu..Ana yemek sayfası açık olduğu için de fiyatları görünce bi oha  demişim gayrı ihtiyari.. İşte kalabalıktan ötürü bir süre bana yapışmış olan o adam,o eziyette, o yemeği yiyip o parayı ödüyor.. Bir keresinde de artık topuklu  ayakkabının arnavut kaldırımına isyan etmesi sonucu bir kız önümde sendeleyerek  yemek yiyen bir kadının kucağına oturdu..İğne Topuklu ayakkabı ile o sokaklarda kazasız belasız yürüyebilme başarısını gösteren bayanlara Alaçatı belediyesi ve banaherşeyyakışır işbiriliğinde bi kurul ödül vermeli  bence... Siz siz olun sakın o sokakta taptığınız bir şöhret görünce bi fotoraf çekinebilir miyiz demeyin valla çok pis küfür yersiniz..Gidin takip edin tenha bi yerde kıstırın...Trafik ilerlemiyor zaten..

Çatladıkapı çarşısını ilgililerine tavsiye ederim. .İncik boncuktan içim kıyıldığı için beni inanılmaz bayıyor takıcılar.. Ama ana yolda kira parasını çıkarcak diye muazzam  bi paraya satılan kolyeler, babannemin yemenisinden pareolar orda daha ucuz..Deriden yapılan çıpalı babalı bilezikler hoş ama benim favorim eski anahtarların paslaşmış halinden yapılan yaratıcı kolyeler.Her seferinde babannamden alayım bi kapının anahtarını ,para vermeyim kendim yapayım diyorum ama evet unutuyorum.İlla hediye bir şey alacaksanız sakızlı kahve veya sakızlı şarap da düşünülebilir..Gemici'nin sakızlı beyaz şarabı tatlı şarap sevenler için ideal..Yeri zaten çarşının girişinde.

Gemici - sakızlı beyaz şarabı burdan alıyoruz

Alaçatı'nın nostalji seyyar satıcılarını çok seviyorum. Köz mısır bana çocukluğumu  hatırlatır. Ve de bal badem ya da turşu suyu.. Her çıktığımda da muhakkak birinden  birini alırım.. Közde mısır yedikten sonra siyah dişlerle nası olsa objektiflere gülümsemek zorunda da değilim..Bi de niyetçi var ki çocuğunuz varsa illa bi durursunuz.

Ve son zamanlardaki bana göre en lüzumsuz trendlerden biri gelin ve damadın alaçatıda fotoğraf çektirme ısrarı.. kabul ediyorum stüdyoda fonda maldivler abartılı bi kafayla gelin damadın istikbal göklerdedir duruşuyla bakmasından daha akla yatkın ama hadi bizi geçtim damada yazık yahu...Damada diyorum zira 2 saat içinde gördüğüm 7 çiften 6 damat mutsuzdu..Vermişler ellerine bi akordeon temmuzda kan ter içinde bi o yana bak bi yana. Bi de gelin gibi rahat değiller biz geçerken.. Dur insanlar geçsin öyle çekin diyorlar.Ama gelinler daha çok zaten fotomodellikten gelmeler..Arkalarında da muhtemelen iğne topuk baldızları kuş yuvası saç şekillerinden ve bilmişliklerinden anlayabilirsiniz.Akıllı gelinler altlarına sandalet giymişler..Aferin!..Bi de o rengarenk balonlar ne o balonlar çocuk gibi..Bi de romantik bisikler var ..mor!.. Abi almış ablayı arkasına alaçatının arnavut kaldırımlarından cumhurbaşkanlığı bisiklet turunu katılcak..Te allam yaaa...Kız kardeşimin yaptığı yöntem güzel bak..Sabahtan akşama gelin takip sistemi fotoğrafçılık..Onu da bi başka yazımda yazayım bak aklıma geldi..

Peki gece hayatı sadece yemek yemekten mi ibaret?..Değil ama öyle dımtıs sabaha gadar dans beklemeyin.1 buçuk bilemedin 2 müzik kapanıyor..Normal de yani dibinde evler var günlüğü bilmem kaç lira butik oteller var..Lounge olarak geçen bu mekanları gündüz görmeniz zor.Dar bir koridordan geçerek taş evlerin lounge laşmış avlularına ulaşıyorsunuz..Mum Göz Tren tavsiye edebileceğim loungelardan birkaçı.

Alaçatı ile ilgili bu ilk yazımı aile içinde dilimize pelesenk olmuş bir cümle ile son vermek istiyorum.. "ah anne ben demiştim açacaktın 15 sene önce buraya bi mezeci, o kadar da demiştik..."